Labiryntarium - Sobótka, Muzeum Ślężańskie im. Stanisława Dunajewskiego

: Nadrzędna kategoria: Regiony; Kategoria: Powiat wrocławski; Opublikowano: 30 grudzień 2017; Utworzono: 30 grudzień 2017; Poprawiono: 24 kwiecień 2019; Odsłony: 2547

Sobótka : niem. Zobten

gmina : Sobótka

powiat : wrocławski

województwo : dolnośląskie

Wreszcie dotarliśmy do Muzeum Ślężańskiego w Sobótce... Nigdy nam nie po drodze, lub wciąż inne tematy do ogarnięcia. Tym razem postawiliśmy na swoim i w ramach odwiedzin Sobótki w związku z odsłonięciem tam skrzynki "Poczty Hitorycznej" Relacja TUTAJ), postanowiliśmy zwiedzić także wspomniane muzeum. Na nasze szczęście, towarzyszył nam miejscowy pasjonat historii, twórca Cyfrowego Archiwum Tradycji Lokalnej w Sobótce - Michał Hajdukiewicz, który zgodził się być naszym przewodnikiem po mieście, lapidarium i wystawie stałej Muzeum Ślężańskiego. Dziękujemy uprzejmie Panu Michałowi za ten zaszczyt...

Budynek Muzeum Ślężańskiego w Sobótce, przy ulicy św. Jakuba 18, dawny „Dom Opata”, w którego pomieszczeniach w okresie 1926-1945 funkcjonowało niemieckie Heimatmuseum (Muzeum Regionalne)

Mapa Google centrum Sobótki z oznaczonym Rynkiem i Urzędem Miejskim, poniżej kościołem św. Jakuba Apostoła i Muzeum Ślężańskie

Logo Muzeum Ślężańskiego

O muzeum...

"Muzeum Ślężańskie powstało w roku 1962, kontynuując niejako, aczkolwiek bez zbiorów, tradycje Heimatmuseum istniejącego w Sobótce od 1926 roku. Ulokowano je w przedwojennej siedzibie, czyli w tzw. Domu Opata, budynku szpitalnym wzniesionym przez augustianów w 1568 roku. Od początku istnienia Muzeum Ślężańskiego założono, że będą w nim eksponowane zabytki związane z kulturą duchową w pradziejach.

Pierwszą wystawę stałą „Wierzenia dawnych Słowian” udostępniono w 1966 roku. Po rozszerzeniu jej ram chronologicznych w 1974 roku otwarto wystawę „Śladami dawnych wierzeń„. Do roku 1970 Muzeum było placówką samodzielną, a w latach 1971 – 1992 oddziałem Muzeum Archeologicznego we Wrocławiu, by od 1993 roku stać się muzeum samorządowym, podległym władzom Sobótki.
Z inicjatywy władz miejskich w 1992 r. nadano Muzeum Ślężańskiemu imię Stanisława Dunajewskiego, najaktywniejszego z jego założycieli i pierwszego opiekuna. Większość zbiorów Muzeum to zabytki archeologiczne pochodzące w głównej mierze z własnych badań. Pokaźna jest również kolekcja skał, minerałów i skamielin. W zbiorach znajdują się również dwa skarby monet zawierające monety numizmaty od XVI do XVIII wieku oraz stale uzupełniana kolekcja map regionu (najstarsza z XVI wieku) oraz kart pocztowych druków i wydawnictw poświęconych miastu i regionowi.
Od 1995 roku funkcjonuje Galeria Muzeum Ślężańskiego prezentująca twórczość współczesnych 0022artystów polskich i zagranicznych. Wystawiali tu swoje prace m.in. Wiesław Ochman, Edward Lutczyn, Jerzy Duda-Gracz, Stasys Eidrigevicius, Franciszek Maśluszczak, Tomasz Sętowski oraz wielu innych uznanych artystów. Otwartość galerii na zarówno amatorów jak i twórców profesjonalnych, na różne kierunki, techniki, środki wyrazu sprawiła, że cieszy się ona dużym uznaniem i sympatią.
Obok wystaw organizowane są również kameralne koncerty muzyczne (np. mini recital Wiesława Ochmana, czy ostatni koncert gości z Japonii – Toyoko Chigono i Tatsuya Koumazaki) oraz spotkania z ludźmi nauki i sztuki.
Ożywiona działalność wydawnicza Muzeum to wiele małych i dużych katalogów towarzyszących wystawom artystycznym oraz książki: monografia „Dzieje Sobótki”, drugi tom „Funeraliów Lednickich” poświęcony zagadnieniu czarownic, pierwszy naukowy katalog teki graficznej z lat 1913 – 1916 „Ślężańskie krajobrazy” oraz przygotowywany do druku „Leksykon artystów i twórców rzemiosła artystycznego Ziemi Ślężańskiej od XVI wieku do współczesności”.

Obok wystaw organizowane są również koncerty muzyczne (np. mini recital Wiesława Ochmana i występ artystów japońskich – pokaz tańca butho w wykonaniu Toyoko Chogono oraz koncert na gitarze akustycznej w wykonaniu Tatsuyi Koumazaki). Ożywiona działalność wydawnicza muzeum to informatory i katalogi towarzyszące wystawom artystycznym oraz szereg książek wydawanych samodzielnie lub we współpracy z innymi instytucjami."

źródło : www.muzeum.sobotka.pl

Tablica kamienna na elewacji Muzeum Ślężańskiego z napisem : Muzeum Ślężańskie im. Stanisława Dunajewskiego

Wejście główne do Muzeum Ślężańskiego, portal wejściowy

Muzeum gromadzi zbiory z zakresu archeologii, przyrody oraz historii regionu (rzemiosło artystyczne, wydawnictwa), a także sztuki współczesnej. W Muzeum działa galeria sztuki współczesnej.

Placówka czynna jest od środy do niedzieli i w każdy ostatni wtorek miesiąca
w godzinach od 9.00 do 16.00
Ceny biletów wstępu:

– normalny 4 zł; młodzież ucząca się 2 zł,

– grupowy 2 zł; w soboty wstęp wolny.

Muzeum Ślężańskie, dawny dom opata, data na portalu 1568

Muzeum Ślężańskie

Muzeum Ślężańskie - wejście główne na dziedziniec i do lapidarium

Elementy kamieniarskie pochądzące z róznych budynków w Sobótce na elewacji gmachu Muzeum Ślężańskiego

Tablica patrona Muzeum Ślężańskiego Stanisława Dunajewskiego

O patronie...

Stanisław Jakub Władysław Dunajewski (ur. 13 sierpnia 1900 w Górze Kalwarii, zm. 20 stycznia 1985 we Wrocławiu) – polski żołnierz, uczestnik wojny polsko-bolszewickiej i wojny obronnej Polski w 1939, więzień Pawiaka, powstaniec warszawski, krajoznawca, regionalista, inicjator reaktywacji oraz pierwszy opiekun Muzeum Ślężańskiego w Sobótce.

Po upadku powstania warszawskiego w latach 1944-1948 przebywał w Lublinie, gdzie został aresztowany przez NKWD. Od 1948 mieszkał we Wrocławiu, natomiast w 1960 przeprowadził się na stałe do Sobótki. Represjonowany i aresztowany przez Urząd Bezpieczeństwa w czasach stalinowskich. Kierownik schroniska PTTK im. Romana Zmorskiego na Ślęży, następnie pracownik fizyczny w stacji przekaźnikowej na Ślęży, od 1960 referent najpierw w Miejskiej Radzie Narodowej w Sobótce, a następnie aż do emerytury w 1967 w Muzeum Ślężańskim.

Działacz Oddziału Wrocławskiego Polskiego Towarzystwa Archeologicznego. Założyciel, działacz i w latach 1961-1966 sekretarz Towarzystwa Miłośników Ziemi Ślężańskiej (1959-1987). Współtwórca organizowanych od 1957 „Dni Ślęży”, które dzięki jego zabiegom przekształciły się w imprezę cykliczną.

W 1954 został mianowany pierwszym społecznym konserwatorem zabytków na Dolnym Śląsku. W 1956 przyczynił się do zabezpieczenia odkrycia cmentarzyska łużyckiego w Jordanowie Śląskim. W 1958 kierował pracami zabezpieczającymi rzeźby kultowe na Ślęży. W 1963 przyczynił się do ocalenia cmentarzyska łużyckiego w Wierzbicach. Autor programu zaprojektowanego w 1963 przez Ryszarda Natusiewicza stoiska archeologicznego w Jordanowie Śląskim. Przyczynił się do odkrycia w 1975 osady łużyckiej w Będkowicach. Dzięki jego działalności uchroniono w 1979 cenne stanowiska archeologiczne znajdujące się w Świątnikach.

Był jednym z inicjatorów reaktywacji, oraz pierwszym opiekunem Muzeum Ślężańskiego w Sobótce, któremu w dniu 20.06.1992 w ramach obchodów XXX-lecia Muzeum nadano jego imię. Osobiście brał udział w remontowaniu pomieszczeń dawnego „Domu Opata”, w którego pomieszczeniach w okresie 1926-1945 funkcjonowało niemieckie Heimatmuseum (Muzeum Regionalne), zabiegał o środki na utworzenie muzeum, a także osobiście przywoził eksponaty do lapidarium jak np. późnośredniowieczny krzyż kamienny z Proszkowic. Autor nazw obiektów w masywie Ślęży Droga Piotra Własta oraz Dęby, określany był mianem „Strażnik Śląskiego Olimpu”. Zmarł w 1985 we Wrocławiu i został pochowany na cmentarzu komunalnym w Sobótce przy ul. Słonecznej (sektor 5, rząd 5, miejsce 76). Jego imię nosiła projektowana ulica w miejscu obecnej ulicy Panoramy Ślężańskiej w Sobótce.

źródło : pl.wikipedia.org

Elementy kamieniarskie pochądzące z róznych budynków w Sobótce na elewacji gmachu Muzeum Ślężańskiego

Widok z bramy muzeum w stronę ulicy Świętego Jakuba

Tablica przedstawiająca kształt dawnej Sobótki

Zwiedzanie lapidarium przy Muzeum Ślężańskim

Pieta

Herb opactwa Najświętszej Marii Panny na Piasku we Wrocławiu

Czyżby pozostałosci pręgierza?

Portal późnogotycki (1532 r.) przeniesiony na elewację budynku muzeum z kamieniczki w rynku, napis w trzech językach :hebrajskim, greckim i łacińskim.

J/w, portal w całej okazałości, dziś jedno z wejść do budynku

Kamienna rzeźba półnagiej kobiety, pozbawiona głowy

Lapidarium Muzeum Ślężańskiego, dawne nagrobki, epitafia, cokoły itp.

Dom opata, dziś Muzeum Ślężańskie, widok z lapidarium

Krzyż pojednania (pokutny) na terenie lapidarium, krzyż przeniesiono z Proszkowa

Kapliczka pokutna (pochodzi z Krzyżowic)

Kamienna ławka z datami 1810 i 1878

Ekspozycja na terenie ogrodu

Niemal cały teren przy Muzeum Ślężańskim na jednym kadrze

Ekspozycja na terenie ogrodu, rzeźba mężczyzny, niestety również pozbawiona głowy

Ekspozycja na terenie ogrodu

Wchodzimy do wnętrz

Zwiedzanie wnętrz

Hall główny muzeum z kasą i sklepikiem z publikacjami i pamiątkami dotyczącymi regionu

Tablica z historią gmachu Muzeum Ślężańskiego

O budynku muzeum...

„Dom Opata” został wzniesiony w 1568 r. przez konwent augustianów jako zakonny szpital i hospicjum. Usytuowany jest w centrum Sobótki w sąsiedztwie kościoła św. Jakuba. Jest to murowana, dwukondygnacyjna kamienica. Przejazdowa sień o krzyżowym sklepieniu prowadzi na dziedziniec. Warty uwagi jest renesansowy portal kamienny umieszczony w elewacji frontowej z inskrypcją z 1568 r., a także drugi, w stylu gotyckim z 1532 r., od strony dziedzińca, pochodzący z nieistniejącej już kamienicy. Od początków XX w. w „Domu Opata” funkcjonował szpital. Od 1926 r. w budynku tym znajdowało się Heimatmuseum (niem. „muzeum regionalne”). Dziś jest on siedzibą Muzeum Ślężańskiego.

Muzeum Ślężańskie im. Stanisława Dunajewskiego powstało w 1962 r. Mieści się ono w zabytkowej części miasta, w tzw. „Domu Opata”, w której już przed wojną, od 1926 r. funkcjonowało Heimatmuseum (muzeum regionalne). Od momentu powstania celem muzeum jest szerzenie wiedzy na temat materialnej i duchowej historii regionu. Gromadzone są tu zbiory archeologiczne, zabytki z regionu, a także lokalne rzemiosło artystyczne. Muzeum oferuje dwie stałe wystawy: pierwszą jest „Wierzenia dawnych Słowian”, drugą – ekspozycja dotycząca przyrody Masywu Ślęży. Na dziedzińcu muzeum utworzono lapidarium, gdzie ustawiono fragmenty zabytkowych elementów architektonicznych, rzeźb z kościołów Sobótki i okolicy. W muzeum funkcjonuje galeria sztuki. Organizowane są tu również koncerty oraz spotkania z ciekawymi ludźmi kultury i nauki.

źródło : www.szlakikulturowe.dolnyslask.pl

Ekspozycja czasowa : wystawa „Ziemia Święta Jordania, Palestyna, Izrael” w fotografii Bolesława Grabowskiego