- Powiat wrocławski

Sulistrowiczki : niem. Klein Silsterwitz

gmina : Sobótka

powiat : wrocławski

województwo : dolnośląskie

współrzędne geograficzne : 50°50'46.0"N 16°43'43.8"E

 

 

 

Z parkingu na Przełęczy Tąpadła, gdzie całe rodziny zatrzymują się chcąc zdobyć szczyt Ślęży jedzie się tu 3 minuty (to nieco ponad 2 km), natomiast ze Sobótki dotrzesz tu w 12 minut (ok. 10 km), chyba, że tak jak my, zatrzymasz się w grodzisku Będkowice - Park Wenecja w Sulistrowiczkach. Z którejkolwiek strony będziesz, poświęć dodatkowe pół godziny swojego życia, na obejrzenie pozostałości parku z początku poprzedniego stulecia, który mimo zaniedbań, przy odrobinie wyobraźni odwiedzającego, zdradzi swoje pierwotne piękno, zasługujące w pełni na nazwę "Wenecja".

 

 

 

Park ten stanowił część zakładu leczniczego dla dzieci chorujących na gruźlicę założonego przez Dr. Eryka Bohna na początku XX w., w dolinie Sulistrowickiego Potoku. Park zajmuje obszar około 8 ha. Prowadzą do niego od głównej drogi (Sobótka - Tąpadła) dwie bramy : górna (kamienna) i dolna (kamienno-drewniana). W bramę dolną wmontowano uszkodzone fragmenty zabytkowej XVI w. kamieniarki - piaskowcowe płaskorzeźbione personifikacje cnót (Wiary i Miłosierdzia) oraz ornamenty akantowe. Detale pochodzą z nagrobka książąt von Schönaich-Carolath z około 1560 r., który znajdował się w Słupicach. Do dnia dzisiejszego zachowała się zasadnicza kompozycja parku i część urządzeń wodnych ( dwa stawy o obmurowanych granitem brzegach i zespół kaskad). Stylowe ogrodzenie rozebrano około 1970 roku.

na podstawie fotopolska.eu

 

 

 

"Park w Sulistrowiczkach nie jest dziełem przypadku. To inwestycja na wskroś przemyślana a jej korzenie to myśl samego Hansa Poelziga w osobie kontynuatora jego myśli architekta Friebego. Właśnie ów architekt został zatrudniony przez urodzonego we Wrocławiu Ericha Bohna właściciela Sulistrowiczek od początku XX wieku. Bohn był autorem założeń koncepcyjnych parku i sanatroium w nim się znajdującego.
Friebe miał być gwarantem, że park będzie jak na tamte czasy modernistyczny i na wskroś nowoczesny. Założeniem głównym była minimum ingerencji w przyrodę przy maksimum wkomponowania parku w krajobraz. Park został podzielony na trzy części wodną z dwoma stawami, i dużą polaną, pagórek z altaną i ogród warzywno-kwiatowy. Stawy zamknięto monumentalnymi, kubicznymi w formach, kamiennymi tamami z wysokimi pylonami i kaskadami, po których spływała woda.
Równie masywnie wzniesiono inne urządzenia wodne, a także mostki, ławeczki, małe tarasy nad wodą i ogrodzenie całego parku. Surowość brył łagodziły ustawione na nich donice z egzotycznymi kwiatami. W wysokim płocie wydzielającym całe założenie znalazły się dwie bramy, nawiązujące do sztuki Dalekiego Wschodu, z wmurowanymi jako spolia fragmentami renesansowego nagrobka z pobliskiej miejscowości. Całości parku dopełniały wodotrysk, altana i dzwonnica. Ta ostatnia budząca znów skojarzenia ze sztuką Azji, posiadała dwa, określone jako "stare", dzwony.
O działalności Bohna można pisać długo i ciekawie. Skupiłem się jednak na fragmencie dotyczącym parku, który naprawdę robi wspaniałe wrażenie szczególnie na tych, którym dane jest go pierwszy raz zobaczyć a już szczególnie od strony owych "tajemniczych" wydawać by się mogło bram usytuowanych ni stąd ni zowąd w lesie dość chaotycznie..."

za polska.org.pl

 

 

 Nasz spacer rozpoczynamy od bramy dolnej

 

 

 

 

 

 Brama dolna - widok od głównej drogi

 

 

 

 

 

 Elementy kamieniarki w bramie dolnej

 

 

 

 

 

 

 Elementy kamieniarki w bramie dolnej

 

 

 

 

 

 Już nawet tabliczki informujące o wyjątkowości tego miejsca są zniszczone

 

 

 

 

 

 Główna droga (Tąpadła - Sobótka) biegnąca wzdłuż parku (po lewej).  Po porawej jest duży parking

 

 

 

 

 

 Mapka Google - Sulistrowiczki z oznaczonym Parkirm Wenecja

 

 

 

 

 

 Ten sam obszar widziany na zdjęciu LIDAR (źródło : Geoportal) A - brama dolna (właśnie ją minęliśmy), kolejne cyfry to przebieg naszego spaceru, B - brama dolna...

 

 

 

 

 

 Jesteśmy zatem przy bramie dolnej (A)

 

 

 

 

 

 Jeden z kanałów zasilających stawy parku - widok w stronę ulicy

 

 

 

 

 

 Ten sam kanał - widok w stronę stawu i kaskady

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 Zbliżamy się do punktu 1 na naszym szlaku - mostek przy stawie mniejszym, nad kanałem zasilającym

 

 

 

 

 

 Widok na punkt widokowy i jednocześnie najwyższą kaskadę (niewidoczna) stoimy przy mostku ozn. nr 1 na zdjęciu lidarowym

 

 

 

 

 

 Staw niestety suchy, w oddali widać mostek nad kanalikiem łączącym widoczny tu staw mały ze stawem dużym, po lewej punkt widokowy ozn. nr 3 na zdjęciu lidarowym

 

 

 

 

 

 Schodzimy schodami aby zobaczyć najwyższą kaskadę parkową, ozn. nr 2 na zdjęciu lidarowym

 

 

 

 

 

 Tu spływa woda z kaskady, wciąż płynie

 

 

 

 

 

 Kaskada w całej okazałości, górny otwór (łukowy) jest przelewowy, woda poleci nim tylko wtedy, gdy woda w stawie osiągnie odpowiednio wysoki poziom. Tymczasem, widzimy 3 spady

 

 

 

 

 

 Po lewej znajduje się prywatna posesja, ale na mostek raczej można wejść

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 Widok z punktu widokowego (ozn, nr 2) w dół kaskady

 

 

 

 

 

 Punkt widokowy - widok w stronę zabudowań i kaskady

 

 

 

 

 

 

 Punkt widokowy - widok w stronę parku i stawu małego

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 Kaskada przy dużym stawie, ozn. nr 4 na zdjęciu lidarowym

 

 

 

 

 

 Staw duży

 

 

 

 

 

 Otwór przelewowy kaskady przy dużym stawie

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 Widok kaskady od strony spadu, wodę słychać, ale nie widać, chyba jest tu tylko jeden stopień (plus przelewowy)

 

 

 

 

 

 Kanał odprowadzający wodę do kaskady odwiedzonej wcześniej (widoczna w tle)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 Tuż przy kaskadzie dużego stawu znajduje się kanał, który awaryjnie może odprowadzić dużą ilość wody

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 Kaskada przy dużym stawie widziana z drugiej strony

 

 

 

 

 

 Mostek nad kanałem łączącym oba stawy

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 Zbliżamy się do największej kaskady, ozn. nr 6 i 7 na zdjęciu lidarowym

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 Widok w kierunku mostu na ul. Parkowej

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 3 osoby stoją na kaskadzie, dzięki czemu możemy zobaczyć skalę tej budowli, punkt ten ozn. nr 8 na zdjęciu lidarowym

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 To miejsce jest ozn. nr 9 na zdjęciu lidarowym, pomnik... Niestety tablica zniszczona i nie wimy komu był poświęcony. Stąd kierujemy się do pobliskiej bramy górnej

 

 

 

 

 

 Po drodze widzimy kolejne kanały zasilające w wodę duży staw

 

 

 

 

 

 Brama górna, oznaczyliśmy ją jako punk B na zdjeciu lidarowym (widok od parku)

 

 

 

 

 

 Brama górna, kamienna, widok od szosy

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 Sprzedam Park Wenecja... Hmm, jakim cudem takie coś dostało się w ręce prywatne??? Ktoś chętny?

 

 

 

 

 

---

Przygotował : Matthias