Ocena użytkowników: 5 / 5

Gwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywna
 

Oświęcim, Brzezinka

gmina : Oświęcim

powiat : oświęcimski

województwo : małopolskie

wsp. geograficzne : 50°01'39.5"N 19°12'05.1"E (Auschwitz I Oświęcim)

wsp. geograficzne : 50°02'04.3"N 19°10'51.6"E (Auschwitz II Brzezinka)

wsp. geograficzne : 50°02'01.4"N 19°15'13.8"E (Auschwitz III Monowitz)

 

 

 

 

Konzentrationslager Auschwitz, w szczególności Konzentrationslager Auschwitz I (Stammlager), Konzentrationslager Birkenau (Auschwitz II) i Konzentrationslager Monowitz (Auschwitz III) – zespół niemieckich nazistowskich obozów koncentracyjnych, w tym obozu zagłady na terenie Oświęcimia i pobliskich miejscowości, istniejący w latach 1940–1945, symbol Holocaustu. Określany też mianem „fabryki śmierci”. Jedyny obóz koncentracyjny znajdujący się na liście światowego dziedzictwa UNESCO, figuruje tam pod oficjalną nazwą Auschwitz-Birkenau. Niemiecki nazistowski obóz koncentracyjny i zagłady (1940-1945). W 1947 roku część kompleksu zamieniono w muzeum, będące swoistym pomnikiem i świadectwem dokumentującym zbrodnie niemieckie w okupowanej Polsce, od 1979 roku wpisanym na listę UNESCO.

Nazwy Auschwitz, Birkenau i Monowitz są niemieckimi odpowiednikami polskich nazw Oświęcim, Brzezinka i Monowice, stosowanymi po agresji Niemiec na Polskę w 1939 roku i aneksji tych ziem przez III Rzeszę. Oświęcim dekretem Hitlera z 8 października 1939 roku został wcielony do III Rzeszy i znalazł się administracyjnie w Niemczech, w powiecie bielskim (Landkreis Bielitz) rejencji katowickiej (Regierungsbezirk Kattowitz) prowincji Górnego Śląska (Provinz Oberschlesien). W 1940 roku na tych terenach władze niemieckie utworzyły obóz przeznaczony początkowo do osadzania więźniów politycznych i opozycji, głównie Polaków. Rozbudowywany był potem stopniowo w główne miejsce masowej eksterminacji około 1,1 miliona Żydów z całej Europy, a także 140–150 tysięcy Polaków, około 23 tysięcy Romów, około 12 tysięcy jeńców radzieckich oraz ofiar innych narodowości.

W powojennych granicach polski znalazły się jeszcze inne niemieckie obozy zagłady : Płaszów, Sobibór, Groß-Rosen (Rogoźnica), Bełżec, Zasław, Lublin (Majdanek), Treblinka, Chełmno (Kulmhof), Potulice, Działdowo (Soldau), Stutthof - więcej na ten temat znajdziesz TUTAJ

 

 

 

 

Tory kolejowe, wartownia i brama główna Auschwitz II (Birkenau), widok z rampy wewnątrz obozu

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 Mapa Google, teren obozu koncentracyjnego Auschwitz I w Oświęcimiu, pierwszy etap zwiedzania

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 Brama wjazdowa na teren parkingu przy Muzeum Auschwitz I, zaskakuje ogromna ilość busów i autobusów, oraz tysiące ludzi chyba wszystkich kontynentów i ras, między którymi usłyszeć można nigdy wcześniej nie słyszane języki...

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 Brama wjazdowa na teren parkingu przy Muzeum Auschwitz I

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 Parking przy Muzeum Auschwitz I

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 Parking przy Muzeum Auschwitz I

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 Masy ludzi oczekują na wejście, kolejka jednak posuwa się dość sprawnie

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 W oczekiwaniu na swoją kolej, można obejrzeć tablice ustawione przed Muzeum i sklep z książkami, przewodnikami itp

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 Tablice pamiątkowe przed Muzeum

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 Tablice przed wejściem do Muzeum

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 Jedna z tablic przed wejściem do Muzeum

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 Jedna z tablic przed wejściem do Muzeum

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 Jedna z tablic przed wejściem do Muzeum

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 Jedna z tablic przed wejściem do Muzeum

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 Po prawej grupy wchodzące, po lewej wychodzące

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 Jedna z tablic przed wejściem do Muzeum

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 Przed Muzeum

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 Przed Muzeum

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 Przed Muzeum

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 Już oczekujemy z grupą na wejście

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 W namiocie przed nami przechodzi się przez bramki kontrolne (przedmioty metalowe wkłada się do skrzynek trzeba ścigać nawet paski) i otrzymuje się zestaw tour-guide, dzięki któremu słyszymy naszego przewodnika w tłumie ludzi

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 Wyjście z terenu Muzeum

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 Już jesteśmy po kontroli na terenie Muzeum

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

Pierwszy, potem główny obóz zespołu i jego centrum zarządcze, znany też jako Stammlager (obóz macierzysty), istniał na terenie opuszczonych austriackich, następnie polskich koszar artyleryjskich, w dwudziestu dwu ceglanych budynkach (8 dwu- i 14 jednopiętrowych), powiększonych o osiem dalszych bloków dwupiętrowych, zbudowanych siłami więźniów, otoczonych dużym łańcuchem straży oraz wyludnionym tzw. obszarem interesów obozu (40 km2). 20 maja przywieziono do obozu 30 więźniów przestępców kryminalnych narodowości niemieckiej, wybranych na żądanie Hößa z obozu w Sachsenhausen. Oznaczono ich numerami od 1 do 30 i osadzono w bloku nr 1. Jako więźniowie funkcyjni przeznaczeni byli do nadzoru nad więźniami. Do obozu skierowano również 15 SS-manów z kawaleryjskiego oddziału SS w Krakowie jako członków przyszłej załogi.

Początkowo obóz był przeznaczony głównie do przetrzymywania polskich inteligentów oraz Polaków walczących z okupantem. Jego powstanie związane było z narastającym polskim ruchem oporu, który był zwalczany przez nazistów bezwzględnym terrorem, co szybko doprowadziło do przepełnienia istniejących więzień. Osadzono w nim wielu młodych ludzi, którzy próbowali przyłączyć się do ruchu oporu lub nielegalnie przekroczyć granicę w celu przyłączenia się do armii polskiej. Następnie kierowano tu także pospolitych niemieckich przestępców kryminalnych, radzieckich jeńców wojennych, księży, Żydów, tzw. elementy antyspołeczne, w mniejszym stopniu również niemieckich homoseksualistów. Liczba przetrzymywanych jednorazowo wahała się od kilku do kilkunastu tysięcy, rzadko przekraczając 20 tysięcy więźniów.

   Pierwsza grupa 30 więźniów niemieckich stanowiła zaczątek funkcyjnej kadry obozowej (kapo, blokowi). Pierwszy masowy transport do Auschwitz odbył się 14 czerwca 1940. Przywieziono wtedy wagonami kolejowymi drugiej klasy z więzienia w Tarnowie 728 więźniów politycznych – byli to Polacy oraz kilku polskich Żydów. Otrzymali oni numery od 31 (przypadł Stanisławowi Ryniakowi) do 758. Wojnę przeżyło 239 z nich. Więźniowie byli zmuszani do rozbudowy obozu. Do 22 bloków dobudowano z czasem siłami więźniów kolejnych osiem bloków, a do bloków parterowych dobudowano piętro. Wokół obozu utworzono mały i duży łańcuch straży.

W marcu 1941 po raz pierwszy obóz wizytował Himmler – zdecydował wtedy o jego rozbudowie, tak aby mógł pomieścić 30 tysięcy więźniów (wcześniej obóz planowano na ok. 10 tysięcy), a także wydał rozkazy o rozpoczęciu budowy obozu Auschwitz II w odległej o trzy kilometry od KL Auschwitz wsi Brzezinka. Początkowo miał to być obóz dla jeńców (przygotowywano miejsce dla tysięcy jeńców radzieckich), jednak potem plany te zostały zmienione. Jeńców radzieckich do Auschwitz przywieziono ok. 15 tysięcy. W związku z planami rozbudowy przeprowadzono wysiedlenia Polaków z Oświęcimia oraz okolicznych wsi. Na przełomie marca i kwietnia 1941 wysiedleniami objęto Babice, Budy, Rajsko, Brzezinkę, Broszkowice, Pławy i Harmęże. Wsie w większości wyburzono, a nieliczne pozostałe budynki zaadaptowano na potrzeby obozu. W niektórych wsiach utworzono podobozy Auschwitz, zakłady produkcyjne oraz gospodarstwa rolne przeznaczone dla personelu obozowego SS.

Nad bramą wejściową do obozu umieszczony jest napis Arbeit macht frei (pol. Praca czyni wolnym). Trzon napisu stanowią dwie wyprofilowane rury pomiędzy które przyspawano litery wycięte z blachy. Napis wykonali więźniowie z komanda ślusarzy pod kierownictwem Jana Liwacza w kuźni obozowej. Bramy z napisem „Arbeit macht frei” powstały również w innych niemieckich obozach koncentracyjnych, między innymi w Dachau, Groß-Rosen, Sachsenhausen, Theresienstadt, Flossenbürg.

Kolumny więźniów (zestawionych w komanda) wyprowadzanych do pracy i powracających do obozu przekraczały tę bramę często przy dźwiękach obozowej orkiestry symfonicznej. Nieprawdziwe są liczne kadry filmów fabularnych, pokazujące kolumny Żydów, przechodzących przez tę bramę. Zdecydowana większość z nich trafiała do obozu Auschwitz II.

Niektóre bloki i budynki obozowe pełniły w różnych okresach specjalne funkcje:

    Dziewięć bloków (1, 2, 3, 12, 13, 14, 22, 23, 24) od października 1941 do marca 1942 stanowiły odgrodzony obóz dla radzieckich jeńców wojennych (Russisches Kriegsgefangen Arbeitslager). Stopniowo umieszczono w nim około 10 000 osób, z których do likwidacji obozu dotrwało mniej niż tysiąc – przeniesiono ich do rozbudowanego obozu w Brzezince.
    Blok 10 stanowił miejsce zbrodniczych eksperymentów medycznych in vivo. Prowadził je dr Carl Clauberg, który poszukiwał szybkiej i taniej metody sterylizacji kobiet.
    Bloki od 1 do 10 w okresie od marca do sierpnia 1942 stanowiły pierwszy obóz kobiecy, który potem został przeniesiony do obozu w Brzezince (najpierw na odcinek BIa, potem na BIa i BIb).
    Blok 11 był wewnętrznym więzieniem, przeznaczonym do odbywania kar za naruszenia prawa obozowego – dotyczyło to zarówno załogi, jak i więźniów. Tylko ci ostatni podlegali egzekucjom przez rozstrzelanie, powieszenie lub zagłodzenie. Znajdowały się tu m.in. tzw. cele stojące, tak małe, że zamknięte w nich po cztery osoby musiały pozostawać w pozycji stojącej przez całą noc, niekiedy wiele nocy z rzędu (powierzchnia celi to niecały metr kwadratowy). Na dziedzińcu bloku 11 oraz na jego piętrze stosowano tzw. karę słupka. Polegała ona na wieszaniu więźniów za wygięte do tyłu ręce. Na parterze bloku mieściły się cele, w których więźniowie czekali na rozstrzelanie pod Ścianą Śmierci, która znajdowała się na dziedzińcu między blokami 11 i 10. Na piętrze bloku 11 znajdowały się pokoje przesłuchań, w których pracowali funkcjonariusze obozowego Gestapo (tzw. Wydziału (Oddziału) Politycznego – niem. Politische Abteilung). We wrześniu 1941 przeprowadzono tu pierwszą próbę zagazowania ludzi (ok. 600 jeńców radzieckich i 250 Polaków ze szpitala obozowego) gazem cyklon B, używanym wcześniej do dezynsekcji. Ponieważ piwnice bloku nie nadawały się na komorę gazową, hitlerowcy przebudowali kostnicę obozową (znajdującą się obok krematorium obozowego) na pierwszą stałą komorę gazową – używano jej od 1941 do 1942.
    Blok 24 na rozkaz Himmlera mieścił od lata 1943 obozowy dom publiczny (tzw. puf, zwany także „domem lalek”). Usługi seksualne dla nagrodzonych uprzywilejowanych więźniów świadczyły tu specjalnie wyselekcjonowane kobiety, a także ochotniczki spośród więźniarek. W piwnicach bloku 24 swoją salę prób miała orkiestra obozowa.

Między blokami, wzdłuż osi środkowej, znajdował się plac apelowy. Przy obozie funkcjonowały budynki administracji obozowej, Gestapo oraz komendantura. Tuż za drutami stał dom komendanta wraz z ogrodem – mieszkał w nim razem z rodziną.

Za pl.wikipedia.org

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 Nasza grupa zbiera się ponownie po kontroli

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 Plan obozu KL Auschwitz I

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 Słynna brama z napisem "Arbeit Macht Frei" (praca czyni wolnym)

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 Ogrodzenie podwójne było pod napięciem

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 Makieta krematorium - przekroje

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

 Makieta krematorium - przekroje

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

 Makieta krematorium - przekroje

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 Granulki gazu CYKLON B

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 Puszki po śmiercionośnym Cyklonie

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 Anna Smoleńska, autorka "kotwicy". symbolu Polski Walczącej. Zginęła w obozie w 1943 roku

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 Blok 11 - blok więzienny w obozie

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 Cela śmierci św. Maksymiliana Marii Kolbego w obozie koncentracyjnym Auschwitz (blok 11)

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 j/w widok zza kraty

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 Tutaj przeprowadzano egzekucje przez rozstrzelanie

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 Szubienica przy placu apelowym

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 Plac apelowy i budka podoficera raportowego

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 Plac apelowy

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 Na tej szubienicy stojącej obok budynku krematorium I, 16 kwietnia 1947 r. powieszono pierwszego komendanta obozu Auschwitz Rudolfa Hoessa, jego willa w której mieszkał z żoną i dziećmi stała niecałe 100 m od tego miejsca, tuż za ogrodzeniem obozu

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 Krematorium I

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 Komora gazowa

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 Piece krematoryjne

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 


 


 

Opuściliśmy teren obozu Auschwitz I w Oświęcimiu i kierujemy się na parking przy obozie Auschwitz II

 

 

 

 Maga Google teren obozu KL Auschwitz II Birkenau (Brzezinka) drugi etap zwiedzania

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

Drugi obóz zespołu KL Auschwitz stał się szybko przede wszystkim miejscem masowej eksterminacji, największym niemieckim obozem zagłady. To tutaj zginęła przeważająca liczba ofiar KL Auschwitz – ponad milion osób. Tu były specjalnie zaprojektowane i wzniesione zespoły komór gazowych z krematoriami (najpierw prowizoryczne, w adaptowanych domkach chłopskich, zachowanych na jego terenie, a następnie specjalnie dla tego celu wybudowane).

Komendantami byli tam w czasie autonomii obozu (listopad 1943 – listopad 1944):

    SS-Sturmbannführer Friedrich Hartjenstein – od listopada 1943 do 8 maja 1944
    SS-Hauptsturmführer Josef Kramer – od 8 maja 1944 do 25 listopada 1944

Budowę obozu rozpoczęto w październiku 1941 siłami więźniów i jeńców radzieckich, osadzonych w Auschwitz, realizując rozkaz Himmlera z czasu jego pierwszej wizytacji obozu Auschwitz w marcu tego roku. W dokumentach niemieckich Auschwitz II nosił aż do wiosny 1944 nazwę obozu jenieckiego (Kriegsgefangenenlager) i choć funkcji tej nigdy nie pełnił, to plany zakładały wystawienie w nim 174 baraków murowanych dla pomieszczenia 100 000 jeńców radzieckich.

Obóz zajmował obszar prostokąta o powierzchni ok. 140 ha, ogrodzonego z zewnątrz drutem kolczastym pod napięciem; tak samo ogrodzone były wewnętrzne sektory (odcinki), na które podzielono obóz. Na tym terenie do końca 1944 powstało około 300 różnych budynków – baraków, latryn, wartowni, komór gazowych itp. – tworzyły one kilka większych części:

   - obóz kobiecy (sektory BIa i b) – sektor BIa został oddany do użytku jako pierwsza część obozu w czerwcu 1942, umieszczono tu ok. 1000 jeńców radzieckich przeniesionych z Auschwitz, potem była to część męska, a ostatecznie kobieca; sektor BIb utworzono w sierpniu 1942;
   - rejestracja i kwarantanna męska (BIIa) – oddany do użytku w sierpniu 1943;
   - obóz rodzinny (BIIb) dla Żydów z Theresienstadt (Familienlager Theresienstadt) – oddany do użytku we wrześniu 1943;
   - obóz męski (BIIc i d) – odcinek BIId był gotowy w lipcu 1942;
   - obóz cygański (BIIe) – pierwsza część sektora BII powstała w lutym 1943, przeznaczona dla rodzin romskich (Zigeunerlager) i zlikwidowana w sierpniu 1944;
   - odcinek szpitalny (BIIf) – oddany do użytku w lipcu 1943;
   - Kanada (BIIg) – odcinek oddany do użytku w grudniu 1943 stanowiły baraki obok krematorium IV, służące do gromadzenia zrabowanych ofiarom rzeczy, za Kanadą znajdowała się tzw. nowa sauna, gdzie przyjmowano do obozu więźniów z nowych transportów;
   - Meksyk (BIII) – obszar rozbudowy obozu poza pierwotny teren, utworzony w czerwcu 1944 – bez wody, światła, kanalizacji ani żadnego wyposażenia, w czasie przyjmowania transportów z Węgier umieszczano tu Żydówki, których nie zdążono poddać selekcjom;
   - Czerwony Domek (Bunkier I) i Biały Domek (bunkier II) – prowizoryczne komory gazowe w zaadaptowanych domach wysiedlonych mieszkańców Brzezinki;
   - krematoria II, III, IV i V (zespół komór gazowych i pieców do spalania zwłok);
   - zespoły oczyszczalni ścieków, budynki SS, olbrzymie hangary do przechowywania ziemniaków i wiele innych zabudowań pomocniczych.

Latem 1941 Himmler wskazał Auschwitz jako miejsce „ostatecznego rozwiązania kwestii żydowskiej” Endlösung. Wykonywanie tego zbrodniczego planu rozpoczęło się w tym obozie na wiosnę 1942. Masowa akcja uśmiercania gazem rozpoczęła się najpierw w pierwszej komorze gazowej w obozie macierzystym. Potem, ze względu na łatwość odizolowania, akcję zagłady przeniesiono do dwóch prowizorycznych komór gazowych, które umieszczono w przebudowanych chałupach wiejskich (czerwony domek – od marca, biały domek – od września; nazwy pochodziły od koloru cegieł i tynku). Ciała najpierw grzebano, później palono w specjalnych dołach spaleniskowych.

Po drugiej wizytacji obozów przez Himmlera w połowie lipca 1942 i ocenieniu wydajności tych prowizorycznych komór jako niewystarczającej, opracowano plan stworzenia urządzeń unicestwienia na skalę dotychczas niespotykaną. Latem 1942 niemiecka firma Hoch und Tiefbau AG z Katowic rozpoczęła budowę czterech potężnych zespołów krematoriów (II, III, IV i V). Krematoria II i III miały podziemne rozbieralnie i komory gazowe. Krematoria IV i V były w całości budynkami naziemnymi. Piece krematoryjne wykonała firma J.A. Topf und Soehne z Erfurtu. Obiekty te oddano do użytku między marcem a czerwcem 1943. Ginący tam ludzie umierali śmiercią bolesną, w poniżeniu, spotęgowanym widokiem umierających bliskich.

Skazani na zagładę Żydzi byli dowożeni transportami kolejowymi, w wagonach towarowych, zazwyczaj w złych warunkach. Niektóre transporty przywożone z Europy Zachodniej przyjeżdżały do obozu w normalnych wagonach pasażerskich. Do połowy 1944 końcowym przystankiem transportów była tak zwana Judenrampe, umiejscowiona wzdłuż głównej linii kolejowej pomiędzy Auschwitz I a II. W 1944 tory doprowadzono do obozu, aby przyspieszyć akcję zagłady, spodziewano się bowiem ogromnych transportów Żydów z Węgier. Wiele transportów było kierowanych w całości do komór gazowych, w zależności od potrzeb stosowano tzw. selekcję i wydzielano więźniów do pracy przymusowej lub do zbrodniczych eksperymentów medycznych (m.in. na dzieciach bliźniętach i osobach karłowatych), co na jakiś czas pozwalało im zachować życie. Natomiast pozostali – starcy, chorzy oraz dzieci – byli uśmiercani gazem bez wyjątku.

Selekcji podlegali tylko więźniowie żydowscy. Więźniowie nie-Żydzi byli włączani do stanu liczbowego obozu. Wszyscy – wyselekcjonowani oraz kierowani do komór gazowych – byli pozbawiani rzeczy osobistych, przekazywanych do specjalnego sektora zwanego Kanadą. Tam były one segregowane i przechodziły na własność III Rzeszy. Potem specjalnymi transportami wywożono je do Niemiec, gdzie były przekazywane armii, rodzinom ofiar bombardowań, pomocy społecznej itp.

Wyselekcjonowani więźniowie byli odprowadzani do obozu, gdzie trafiali do ewidencji w budynku sauny. Sauna i kwarantanna były według relacji ocalałych miejscami kluczowymi w procesie łamania ludzi. Oderwani od rodzin, małżonków, dzieci, poniżani obnażaniem, pełnym strzyżeniem i tatuowaniem, byli w końcu umieszczani w barakach obozowych i ćwiczeni w uległości przez SS, kapo i blokowych. Po zakończeniu kwarantanny pracowali przymusowo na miejscu lub byli przenoszeni do podobozów. W Saunie nowoprzybyły więzień otrzymywał numer obozowy, który od tej pory zastępował jego nazwisko. Auschwitz-Birkenau był jedynym obozem hitlerowskim, który wprowadził tatuowanie numerów obozowych.

Skazani na unicestwienie przeżywali ostatnie momenty życia, opisywane później przez Rudolfa Hößa tak:

"Żydów przeznaczonych na zagładę prowadzono możliwie spokojnie do krematoriów – osobno mężczyzn, osobno kobiety. W rozbieralni więźniowie zatrudnieni w Sonderkommando mówili Żydom w ich języku ojczystym, że przyszli oni tylko do kąpieli i odwszenia (…). Po rozebraniu się Żydzi szli do komory gazowej, zaopatrzonej w natryski i rury wodociągowe, co sprawiało całkowite wrażenie łaźni. Najpierw wchodziły kobiety z dziećmi, później mężczyźni. (…) Potem drzwi szybko zaśrubowywano, a czekający już dezynfektorzy natychmiast wrzucali przez otwory w suficie cyklon, który specjalnymi przewodami opadał aż do podłogi. To powodowało natychmiastowe rozchodzenie się gazu. Przez wziernik w drzwiach można było widzieć, jak osoby stojące najbliżej przewodów wrzutowych natychmiast padały martwe. Blisko jedna trzecia ofiar umierała od razu. Inni zaczynali się tłoczyć, krzyczeć i chwytać powietrze. Wkrótce krzyk obracał się w rzężenie, a po paru minutach wszyscy leżeli. Najdłużej po upływie 20 minut nikt się nie poruszał. (…) Krzyczący, starsi, chorzy, słabi i dzieci padali prędzej niż zdrowi i młodzi. Pół godziny po wrzuceniu gazu otwierano drzwi i włączano wentylację. Natychmiast przystępowano do wyciągania zwłok. (…) Następnie zwłoki przewożono specjalnymi windami na poziom krematorium. Tam więźniowie Sonderkommando wyjmowali zwłokom złote zęby, kobietom obcinano włosy, a otwory ciał przeszukiwano w celu znalezienia ukrytych kosztowności. Potem zwłoki spalano w rozpalonych piecach."

Należy dodać, że bywały przypadki, gdy krematoria były tak obciążone, że zwłoki palono w otwartych dołach. W czasie akcji węgierskiej dołów używano nieustannie – wówczas nowych więźniów dostarczanych wagonami uderzał przede wszystkim intensywny zapach palonych ciał. Ostatni raz użyto komory gazowej i krematorium 28 listopada 1944, już w trakcie likwidacji obozu.

 

 

 

 

Brama obozu KL Auschwitz II widziana od zewnątrz

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 Wartownia i brama główna

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 Już wewnątrz, widać dziesiątki grup i wele osób samodzielnie zwiedzających to miejsce

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 Jeden z najbardziej znanych powszechnie widoków, kto przekroczył tę bramę w transporcie, miał nikłe szanse na przeżycie

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 Baraki obozowe

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 Baraki obozowe

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 Barak obozowy mieszkalny

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 Toaleta obozowa

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 Międzynarodowy Pomnik Ofiar Obozu

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 Międzynarodowy Pomnik Ofiar Obozu

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 Międzynarodowy Pomnik Ofiar Obozu

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 Międzynarodowy Pomnik Ofiar Obozu

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 Międzynarodowy Pomnik Ofiar Obozu

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 Międzynarodowy Pomnik Ofiar Obozu

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 Międzynarodowy Pomnik Ofiar Obozu

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 Międzynarodowy Pomnik Ofiar Obozu

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 Międzynarodowy Pomnik Ofiar Obozu

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 Międzynarodowy Pomnik Ofiar Obozu

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 Ruina wysadzonego przez Niemców krematorium

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 Droga pomiędzy parkingiem a wejściem na teren Muzeum Auschwitz II

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

oswiecim obozy (1)

 

 

 

 

 

Auschwitz III (Monowitz) IG Farben Zakłady Chemiczne Buna-Werke

W kwietniu 1941 r. okupant niemiecki przystąpił do budowy zakładów chemii syntetycznej Buna-Werke w Dworach i Monowicach. Były one wznoszone przez więźniów obozu koncentracyjnego Auschwitz, których początkowo codziennie prowadzono na budowę. Po powstaniu koncernu w okolicach zakładów, na terenie przyfabrycznym wybudowany został obóz, w którym osadzono więźniów KL Auschwitz zatrudnionych w zakładach produkujących gumę, zwaną „buną”, oraz benzynę syntetyczną na potrzeby wojennej gospodarki niemieckiej. Obóz początkowo był podobozem Auschwitz, by w 1943 r. zostać przemianowany na KL Auschwitz III-Aussenlager - stanowił jednostką nadrzędną nad wszystkimi podobozami na tym terenie. Szacuje się, że w okresie działalności obozu ogólna liczba więźniów, którzy tu zginęli, wyniosła ok. 30 tys. osób.

Obecnie w punkcie istnienia obozu pozostały żelbetowe konstrukcje schronów przeciwlotniczych oraz symboliczny krzyż upamiętniający pomordowanych na terenie obozu. W miejsce istniejącego do stycznia 1945 r., należącego do IG Farbenindustrie Buna-Werke po wyzwoleniu powstały Zakłady Chemiczne w Oświęcimiu, które przejęły i odbudowały kompleks po zniszczeniach wojennych. Zakład funkcjonuje do chwili obecnej. Przed nim utworzone zostało symboliczne miejsce pamięci pomordowanych więźniów obozu koncentracyjnego KL Auschwitz III.

Za pl.wikipedia.org 

 

 


Podróżował, fotografował i przygotował : Matthias