Labiryntarium - Czechy, Nowe Miasto Nad Metują

Podczas pobytu wakacyjnego w Sudetach, postanowiliśmy odwiedzić poza "obowiązkowym" punktem, jakim jest Nachod, inne, wybrane wcześniej miasto przygraniczne w Czechach. Padło na Nowe Miasto nad Metują. Nové Město nad Metují z niemieckiego Neustadt an der Mettau, to miasto w kraju hradeckim, nad rzeką Metują, jak wskazuje sama nazwa. Przez miasto przebiega linia kolejowa Meziměsti - Choceň i droga krajowa nr 14.

Nowe Miasto nad Metują założył Jan Černčický z Kácova 10 sierpnia 1501 roku. Miasto zostało zbudowane na skale otoczonej z trzech stron rzeką Metują. Otrzymało ono przywilej targowy, prawo pobierania ceł oraz prawo warzenia piwa. W 1526 roku drewniane miasto zostało zniszczone przez pożar. Rok później Jan Černčický sprzedał je Wojciechowi z Pernštejna, który nakazał przebudowę miasta w stylu renesansowym. W 1548 roku właścicielem miasta zostali Štubenbergowie. Po nich właścicielami Nowego Miasta nad Metują byli: Albrecht von Wallenstein, Trčkowie z Lipy, szkocki ród Leslie i inni.

Widok z lotu ptaka na stara część miasta na skale i zamek.

Zapraszamy do obejrzenia naszej fotorelacji.

Klasztor

droga do starego miasta na skale

Klasztor

nowy ratusz

Nepomucen

Dama na skale

w dole elektrownia wodna

baszta

widok na miasto ze skały

pręgierz

stare mury miejskie

zachowane w całości

oryginalna zabudowa

stare wąskie uliczki

Rynek otoczony renesansowymi domami z arkadowymi podcieniami.

Zamek z XVI w., wielokrotnie przebudowywany.

Trochę widoków z zamkowej wieży.

Ogrody zamkowe w stylu renesansu włoskiego z tarasami i drewnianym mostem.

Rynek otoczony renesansowymi domami z arkadowymi podcieniami.

przed zamkiem

Rynek otoczony renesansowymi domami z arkadowymi podcieniami.

Ogrody zamkowe w stylu renesansu włoskiego z tarasami i drewnianym mostem.

Rynek otoczony renesansowymi domami z arkadowymi podcieniami.

Ogrody zamkowe w stylu renesansu włoskiego z tarasami i drewnianym mostem.

W zamku znajduje się ekspozycja czechosłowackiej marki pojazdów mechanicznych o bardzo prostej konstrukcji produkowanych w latach 1945-1973 z części i podzespołów motocykli marki DKW i Jawa o nazwie VELOREX. Nadwozie pojazdu wykonane było z rur stalowych obciągniętych początkowo płótnem, a późniejszych modelach - sztuczną skórą. Pierwotnie pojazdy były wytwarzane pod nazwą OSKAR przez prywatny warsztat braci Franciszka i Mojmira Stránských, od 1950 roku znacjonalizowany i włączony do państwowej organizacji VELO Hradec Králové, która w 1953 roku została przekształcona w przedsiębiorstwo produkcji pojazdów inwalidzkich Velorex. Według czechosłowackich planów gospodarczych głównym użytkownikiem samochodów marki Velorex mieli być inwalidzi, którzy otrzymywali je z przydziału na podstawie wcześniejszej wnikliwej weryfikacji lekarskiej oraz z tytułu członkostwa w organizacjach osób niepełnosprawnych. W praktyce jednak wielokrotnie dochodziło do nadużyć i pewna cześć pojazdów została sprzedana także osobom, które w żadnym stopniu nie kwalifikowały się do otrzymania pojazdu inwalidzkiego.

W domu tym mieściły się kramy mięsne i szkoła, następnie Urząd Miejski, obecnie jest to Dom Towarzystw i siedziba dyrektora Muzeum Miejskiego. Topografia tego obszaru, kiedy powstawało miasto, jest niejasna. Przed wybuchem pożaru stał tutaj szereg czterech - sześciu domów i prawdopodobnie w jednym z nich była szkoła.